Zapomnienie
Myślałeś, że chcę Twego serca, mówiłeś, że
chcę Twojej duszy, ja jednak niczego tego
nie chcę do świata mych wzruszeń.
Nadzieja ma już upadła i serca zrywy
zelżały, ty zamieniłeś je w skałę, która
się wzruszy czasami.
Ja nie chcę serca twojego, ni duszy twojej
też, ty jednak skradłeś me serce i duszę
moja też.
Zawiodłeś uczucia moje, zawiodłeś moje
marzenia, dziś wszystko to czego pragnę to
spokój mego istnienia.
I nie ma już pąka róży, który się ledwie
rozwinął, zdeptany został przez ciebie i w
ciemnym pyle zaginął.
I nie ma nic prócz nicości i wzniosłych
uczuć już nie ma, zabrałeś moje tęsknoty,
zbrukałeś moje marzenia.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.