ZaPoMnIsZ

DeDykUję TeN WiErSz TyM...

Anioł jak wysłannik światła
Skrapla co noc mą twarz
By zagościł na niej uśmiech
Chociaż raz przez krótki czas

Lecz na mej twarzy smutek
Gości w każdą samotną noc
Myślisz że jest mi z tym dobrze
Nie nie jest! Chodź...

Przytul mnie choć raz
Podejdź blisko tak
Jak Anioł widzi to co nocy
Zobacz na mej twarzy strach

Przytul podejdź pocałuj
Utul do snu w ramionach swych
Bym choć raz mogła poczuć
Bliskość dłoni Twych

Jak Anioł skrapla mą twarz
Zamiast uśmiechu gości strach
Tak właśnie boję sie
Wiem już czego i wiem gdzie

Boję sie bliskości
Jeszcze bardziej samotności
Boję sie że stracę Ciebie
Lecz wiem że wcześniej stracę siebie

Dobrze wiem że ten Anioł to Ty
Wiem że troszczysz sie o mnie
Z Anielską cierpliwością
Kochasz mnie martwisz sie

Dziś za to dziekuję Ci
Jak anioł wkradam sie w Twe sny
Dziekuję że dajesz mi żyć
Nadzieją by do końca życia z Tobą być

Lecz dziś już wiem
Zaponisz kiedyś mnie
Zapomnisz że żyłam
Zapomnisz że byłam...!
Dziękuję...

KtÓrZy NiE MaJą WiArY nA LePsZe JuTro...( JAK JA:( )

autor

JaAaAaA

Napisany: 2004-11-21 Dodano: 2004-11-21 20:27:30

Ten wiersz przeczytano 453 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie