ZAPROSZENIE
Zaproś mnie tej wiosny
nad rzekę - Czarną Hańczę
gdzie struga powolniejsza
połowa większa w szklance
Gdzie kumak daje koncert
kolorem brzuszka nie peszy
topik na nartach posuwa
słowik w zaroślach grzeszy
Gdzie ważka modrym sterem
dotyka twoich ramion
a prawda prawdą zostaje
nie zabiegając o nią
Zaprasza nas, bez urazy
czytelnie, prosta i ufna
Jedyną jest córką czasu
wyzwoli nas - jako Bóg da.
autor
wwp.
Dodano: 2009-02-20 08:34:41
Ten wiersz przeczytano 728 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
ślicznie te uroki przedstawiłeś
NIe znam tych stron, ale po przeczytaniu Twojego
utworu nabrałam chęci, aby je zobaczyć. Cudnie "
odmalowałeś " te skarby przyrody.
wszędzie jest pięknie i cicho i czysta woda dopóki
nie dowie się o tym człowiek, najdziwniejsze
stworzenie na świecie...podoba mi sie wiersz...
Piękne zaproszenie w piękne miejsca. Te tereny są
jeszcze dziewicze.
na łonie przyrody człowiek staje się jakiś lepszy, i
bliżej Boga, ciekawie napisane
Piękne metafory z ważką, z nadzieją przyjścia wiosny.