Zaprzaniec

Dobre!
Oddaję zasłużony głos :)

Co tu powiedzieć? Po pierwsze miło znów u Ciebie
gościć Piękna. Po drugie widzę że odrobinę zmieniłaś
sposób pisania albo może ja nie jestem przez długa
nieobecność w temacie. Powiem po trzecie że wiersz nie
do końca do mnie trafia. Szymon Cyrenejczyk pomagał
Chrystusowi będąc przymuszony i co nieco jest
delikatną niedorzecznością by obiekt jego pomocy
przyrównywać do zdrajcy. Zapewne jednak to ja przez
swoja nieobecność przytępiałem i nie odczytałem
poprawnie Twoich intencji. Ogólnie pozdrawiam Cię
serdecznie i stawiam plusa bo Ciebie lubię:)))))

Dobre.

Swietnie !

Miniaturka ale z bogatą myślą do zastanowienia sie
.Pozdrawiam. :-)))

i dobrze, że nie dostał pomocy, zdrajców należy tępić
(+)

Dziękuję wszystkim serdecznie za odwiedziny...

Świetny! Pozdrawiam

Świetne mini!
Pozdrawiam:)*

Gdy statek tonie...ratuj się kto może, bo nikt ci nie
pomoże:)
Pozdrawiam

Po zdradzie jedynym ratunkiem jest skrucha. Trudny to
ratunek.

Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia

Po zdradzie zawsze jest upadek.
Pozdrawiam miło ;-)

Ten, którego zabrakło miał wypełnić inną rolę.
Udane mini.
Pozdrawiam :)

Wiersz jest krótki, ale mocno nacechowany emocjami
zdrady i opuszczenia. Nawiązanie do braku pomocy z
Cyreny wprowadza dodatkowy kontekst historyczny i może
być interpretowane na różne sposoby, wszak wydarzyło
się tam wiele z zatopieniem (?) włącznie.
(+)

Z Cyreny, czyli Cyrenejczyk pomagający dźwigać krzyż
Jezusowi.
A tu wspaniała metafora. Ciężaru ponad siły nie
udźwignie nikt, tym bardziej, że przeciwnik się
rozszalał w obietnicach, których nie znał przedtem,
trwał zaparcie, że wszędzie pusto, głucho i długi.
Długi czas odczekał i zobaczył, że worek jednak ma dno
i warto pociągnąć tą ścieżką, bo właśnie worek kusi.