zastanawiam się
skąd miałeś tyle zaufania
czyżby zwiodła
słodka natura dwulatka
a może myśl że Twoje dziecko
może być tylko dobre
przecież na podobieństwo
O czym myślałeś
wkładając w dłonie malucha pudełko
zapałek
patrzysz na płonący świat – smutek
przeradza się w gniew
autor
Donna
Dodano: 2016-11-30 16:02:11
Ten wiersz przeczytano 1358 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Dobra refleksja.
:)
cienka nić łączy głupotę i zaufanie, dlatego należy
się zastanawiać nad... +++
Ciekawa refleksja na zaufaniu...
pozdrawiam milutko Danusiu:)
Poruszający wiersz... Bóg dał nam wszystko, a my
nauczyliśmy się niszczyć...
Serdeczności
Interesująca refleksja
poruszający :(
Wspaniale piszesz Danusiu lubię czytać Twoje wiersze
bo mają treści z życia z codzienności.Dziękuję za
komentarz życzę miłego wieczoru.
bardzo mądra refleksja .. dziecko z zapałkami ..to
pewny pożar ..
Mądry, refleksyjny wiersz, znajduję w nim coś dla
siebie)
Pozdrawiam demono, słodkich snów skarbie)
Bardzo dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
wiem, że to w odniesieniu do Boga, bo dał nam Świat i
zapałki. A tak dosadniej, to ja jako dziecko
podpaliłam szopę, w środku znalazłam zapałki, byłam
jednak na tyle mądra, żeby wyjść na zewnątrz, ale tam
była słoma i się zajęła a ja miałam nowe
tenisówki...no i po szopie :(
ciekawe, zatrzymał na dłużej... wolna wola, ufność
Boga w człowieka i człowiek ze swoimi wyborami -
kołacze mi się...
Czasami rodzice nie Mają pojęcia co tak naprawdę się
dzieje
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za wymowny komentarz
Demono miłego wieczoru:)
Ciekawie. Bardzo.
Miłego wieczoru :)
Czytając zastanawiam się jak wiele zła wynikło z
takiej niefrasobliwej postawy rodzica,bo gdy będzie
miało 12 lat to co dostanie do ręki. Pozdrawiam.