Zatarty szlak

Gdy cel za mgłą,
a mgła nie przepada..
Ze strachem w sobie
szukam przeznaczenia tego
które nie objawia się z wskazówką.

Niewiadomo gdzie postawić krok
by był dostatecznie dobry
i nie odzwierciedlał błędów.
Próbując, potykam się, upadam,
wstaję...czasem czyjeś dłonie
chcą utrzymać mnie w pionie.

Równowaga zakłócona
gdy nikogo nie ma,
a nie ma duszy jedynej, niepowtarzalnej,
która by powstrzymywała przed kolejnymi
siniakami moimi.

Szukać drogi,
duszy,
celu,
..tak bliskie a tak odległe,
niezbadane,
niełatwe,
niepokorne bo nieodgadnione.

Czekanie zdradza cierpliwość.

autor

Rockmanka

Napisany: 2009-11-28 Dodano: 2009-11-28 11:17:30

Ten wiersz przeczytano 573 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie