Zatopiony jak Titanic

Chcę ukoić duszę w pięknym śnie.
Wyjść poza ten bezsens, poza ten zgiełk.
Nacieszyć się wreszcie choćby wolnym tchem.
Chwytając swoich marzeń statek za ster,
Wyrzucić za burtę cały swój gniew.
Płynąc zmysłami w ten rejs,
bogaty w uczucia jak w ropę szejk.
W te wszystkie noce, goniąc Twój szept,
Na pułapie wysokości lotu mew.
Wplątany w głosu syren śpiew,
Mój sen z niego utkany.
czysty jak biel razem z marzeniami,
zatopiony w morzu jak Titanic.

autor

PanInconitog

Napisany: 2010-07-26 Dodano: 2010-07-30 09:18:52

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie