Zazierac cy ftosi inny

opowiadanie ggwarowe

Zazierac cy ftosi inny


Miało się ku wiecorowi kie my się wracali z Weskówek du domu w Zokopane.Tata z furom siana jechoł przed nami a my z mamom sły za nimi.Kon cukowac wywalył pore razyj fure ze sianem w lesie.Obzieroł się ino i przestrasony wielkościom fury skokoł na boki do fosy coby, choć na kwile mieć spokój.Ręce bolały straśnie od całodziennej roboty.Widziało się nom ze tym razem pociągnie, ale furt to samo.Przyśli ludzie nom pomóc wyjechać,chłopy namyślały zapolić po bokak drógi watry, ale kóń jesce więcej się postrochoł i wyrwoł od woza orcyk do ftorego przypięte były pasy a do pasów chomąt na koniu.Tym orcykiem dostało się tacie po nogak,przewróciył się z bólu swijoł na ziemi.Ni mioł za duzo casu, bo trza było gónić konia.Juz dziś syćkiego nie bocem jako my wyjechali z tego lasa,ale bocem siwe łydki taty i to ze ni móg chodzić dość długo.Zmitręzylimy telo casu a tu sobota prawie północ. Siano trza powykładać pod som dach.Tata powyjmowoł kwatery od futryn i zacena się moja pokuta cy tyz dróga krzyzowo?
Tata podawoł na widłak siano do okna izby we ftorej my spali i niesłak to siano abo wlekła po podłodze do drugiej izby pote do sieni i po schodak na piętro do tatowego warstatu a pote dziurom w powale podawalak mamie na strych. Trwało to syćko pore godzin zakurzeni,spoceni i domordowani skońcyli my wykładać koło trzeciej nad raniem.W izbak i wsędyj ostoł proch ze siana na podłodze ,na ścianak kurz i na syćkik obrazak i sprzętak.Kańsi w nuku obzywoł się jakisi zol ze inne dzieci mogom se odpocywać we wakacje a jo wiecnie umęcono jaz się nie fcialo zyć.Dychnij krapke usłysałak.Mama z tatom pośli spać do izby obok a jo zacena zamiatać,omiatać,wycierać. Powiesiyłak kwatery ,zacłoniyła zasłonki.Zodziołak ubranie coby nie zawodzało przy robocie.Siurowałak scotkom ryzowom na kolanak podłoge ,z pola bez okna pochło latem , skosonym sianem ,wiecornicami,puchały kańsi w drzewak sowy, niebo świeciyło milionami gwiozd.Ocy same się zawierały,ręce odmowiały posłuseństwa ostoł jesce malućki kawołek do spłukanio kie pocułak na plecak cyjsi wzrok.Strach ścisnon mnie za garło i nie fcioł popuścić,podesłak ku oknu od pola do ściany przyłozono stoła grabina,ftosi zeskocył ś niej,nie poznałak fto.Zamknenak okna osłozyłak na podłodze baranice tatowom ,prasłak na niom poduske i koc i, choć byłak zmęcono straśnie ni mogłak usnąć.Dzisiok zima, niebo paradzi się ze telo na, nim złota. Gwiozdy blinkajom na niebie i na ziemi pochnie drzewko w kącie już dobrze po północy a jo ni mogem usnąć, choć cały dzień przeseł mi bez palce boli syćko i wtej zaburzylo cosi do okna serce staneno w garle,przybocyła się mi ta noc z przed laty.Podesłak do okna za sybom miałcoł mój kot,syroko otwieroł mortke cobyk zrozumiała co fce.Otwarłak okno,zimno razem z kotem wlazło do izby i wtej przybocył się mi ten Zazierac z młodości o ftorym napisalak.Do dziś nie wiem cy to był ino Zazierac cy może fto inny.Haj.

autor

skorusa

Dodano: 2013-01-08 09:35:44

Ten wiersz przeczytano 483 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie