żebrać o słowo
nie chcę być czyimś wspomnieniem
boje się słów dziękuję że byłeś
pytam się siebie
dlaczego wrzucono mnie
w czyjeś istnienie
czy muszę być słońcem
aby mnie widziano
jaskółka nisko lot swój uczyniła
jak marionetka staję na jej drodze
żebrać o słowo które nie utonie
istnieć otoczony przyszłością
nie pragnę wysłania
na wyspę św. Heleny
Komentarze (14)
bardzo dobry wiersz..poczucie własnej wartosci i
godnosc...brawo....
Piękny ten Twój smutek... pozdrawiam :)
Ech ... Napoleon wplątany w uczucia . Dobry wiersz .
Pozdrawiam
może nie trzeba z góry zakładać, że się będzie
wspomnieniem? Chyba nikt nie zna odpowiedzi
wiersz skłonił we mnie odkurzenie mojej
przeszlości...pomyslałam sobioe o Nim..;(
Dobry tekst, wpawa w zadumę nad sobą,
uczuciami...stawia pytanie- gdzie tkwi błąd
nie bądż taki Napoleon, może to tylko Elba. A wiersz
świetny, tylko nie tłumacz wszystkiego poprzednim
wcieleniem i wystarczy jak będziesz promieniem.
jest to tylko niepokój co towarzyszy prawdziwemu
uczuciu i ono nigdy nie powie byłeś Takie wzloty i
przygnębienia są gdy osoba kochana nie odzywa się i
całe uczucie drży wtedy Wiersz piękny wyznanie Na
tak! Pozdrowienia
meritum wiersza określa stanowisko peela w temacie -
uczucia, peel się boi odrzucenia w późniejszym czasie,
gdy uczucie zblednie, a niektórzy chcą chociaż chwilkę
zaznać prawdziwego szczęscia, ile istot - tyle
różnych punktów widzenia.
Zamyśliłam się przy Twoim smutnym wierszu... To mała
cząstka smutku, który wśród innych dręczy nasze
dusze... a pytania ciągle bez odpowiedzi. Pozdrawiam.
Bo życie nie jest tak miłe, dobre i przyjemne jak nam
mówią. Twój wiersz niezwykle prawdziwy. Pozdrawiam
wiersz smutny widzę w nim przemijanie młodość
-piękno -radość i starość
smutną-wyobcowaną-pozdrawiam
Smutek bije z Twojego wiersza, ale jest też głęboki i
mądry. Życzę Ci znalezienia "słowa, które nie utonie".
Pozdrawiam.
zwycięstwa ..poczucie szczęścia powodzenia a potem
...izolacja ,ciekawy i piękny wiersz o spadku
temperatury uczuć i refleksjach na ten temat