Zegar

leniwie spojrzał na tarczę zegara,
mniejsza wskazówka do góry dotarła,
duża staneła na ósmej godzinie,
z radia lekka melodia płynie,

i dźwięk dzwonka przerwał to dumanie,
to Ona na dole, czeka na niego w bramie,
zszedł do niej - nie zamienili słowa,
przyszła - więc chyba jest gotowa,

przecieli ulice , idąc pewnym krokiem,
szli coraz szybciej by zdążyć przed zmrokiem,
doszli do zielonej częsci tego miasta,
znaleźli miejsce gdzie latarnia zgasła,

ławka wydawała się być idealna,
taki był plan - więc decyzja zapadła,
usiadł na niej, rozłożył ramiona swe,
ona staneła , rzucając na niego cień,

zbliżyła się do niego - usiadła na nim,
on włożył dłoń pod jej ubranie, zanim
jakikolwiek dźwięk wydobył się z ich płuc,
wiedzieli że to będzie jak ze snów,

kochali się namiętnie,drapieżnie i dziko,
gwiazdy i drzewa były ich publiką,
powietrze przeszywały dźwięki ich rozkoszy,
choć tak drżące, żaden ptak się nie spłoszył,

kiedy jej ciało opanował eufori dreszcz,
a jego plecy oblał zimny deszcz,
stworzyli dwie postacie,rozdzielając swe ciała,
ona otrzymała zapłate,on wrócił do zegara...

autor

Dominik tiMaskA

Napisany: 2009-04-22 Dodano: 2009-04-22 23:12:56

Ten wiersz przeczytano 715 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie