ŻEGNAJ
Żegnaj
- to słowo ostateczne,
omega pośród wszystkich słów.
To jak upadek z siódmego piętra
w wypełniający się wodą rów,
wtrącenie w czarną otchłań piekieł
gdzie trwa najtragiczniejszy dramat.
Odtąd, po nieprzyjaznym świecie,
wędrować będę całkiem sama.
Komentarze (49)
Samotność ukoimy życzliwością ona jest dla nas
światłością
ja się pogodziłam z samotnością
Piękny wiersz i wymowny Pozdrawiam serdecznie:))
Jak trudno w życiu udawać ptaka i lot zaliczyć z
siódmego piętra ..można sobie i innym życie złamać
..to smutne .. a mówią ..że nie ma piekła ..czy tak
można kłamać ..to przecież ludzi wielu dramat ..i
nigdy nie wędruj sama ..
intrygujaco
pozdrawiam:)