zero uczucia i jedno wiosło
w naszych łódkach
nie ma miejsca na kobiety
zostawiamy ich nagość
na brzegu
porzucone ciała
odbijać się będą
w lustrze
wirtualnego jeziora
potem rozpłyniemy
się między sobą
jak orzeźwiający mentos
nurkując w wyobraźni
bez zahamowań
autor
marekg
Dodano: 2021-02-16 11:47:21
Ten wiersz przeczytano 512 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
czasem wyobraźnia pozwala na więcej,
zwłaszcza jeśli nie umiemy się otworzyć,
serdeczności:)
są tacy mężczyźni którzy nie potrzebują kobiety...
Hmm....nie jestem przekonana...ale wiersz zatrzymuje.
Pozdrawiam.
Wyobraźnia z czasem zapragnie poczuć dotyk
prawdziwy...
Pozdrawiam serdecznie...