Zeznanie Cottarda

Gdy nadeszła dżuma, przyznaję, miałem trochę na sumieniu
Zacząłem jednak nowe życie - jak każdy wisielec, którego odcięto
Podziwiałem tych młodzików co dumnie, wyzbywszy się strachu, wychodzili w wieczorne miasto trzymając się za ręce
Zza murów zdobywałem im wino, czekoladę i kwiaty
Chciałem pomóc Rambertowi znów zobaczyć żonę
I tylko po staremu posyłałem siostrze kopertę franków
Gdy skończyła się dżuma wybili mi kilka zębów
Skopali na bruku, uderzając policyjnymi butami w brzuch
A teraz patrzę przez kraty na miasto zadżumione i chore bardziej niż kiedykolwiek

autor

Afraniusz

Dodano: 2006-08-23 11:40:55

Ten wiersz przeczytano 402 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie