ZGUBNY POCAŁUNEK
Stawiając pierwsze kroki życia
rzeczywistość przeplata spokój i ład
nawo narodzone gwiazdziste uczucia
pocałunkiem tworzą swą miłość od lat
Spragnione, bez spojrzenia w dal
błądząc życiem po omacku
szuka bratniej duszy tam
zaćmiony los szczęścia po wypadku
Małe miejsce, gdzie płomyk płonie
skulona postać przenika życia ślad
otwiera oczy i wzrokiem wpatrzone
rzuca pod nogi cały świat
Ratując radość od cierpienia
ucieka ze swym bólem od rozterki
smutek, pochylony nad dobrem człowieka
z dalekiego obszaru, nowo narodzony,
piękny
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.