Zimie...
nie wierzę by Śnieżna Królowa
gdzieś głęboko pod suknią
roziskrzoną płatkami śniegu
zdobną w szron poranny
serca nie ukryła gorącego
co choć z zimna drżące
jednak bić nie przestaje
w takt szczerych westchnień
do serca co czeka tęsknie
na tych słów kilka
co mroźnym wichrom
rzucą wyzwanie
dając wśród zimy
czas na kochanie
i.
zimie!
autor
i.b
Dodano: 2008-02-03 12:54:04
Ten wiersz przeczytano 485 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.