ZIMNA PODUSZKA DNIA
Oczami duszy
przytulać zimną poduszkę dnia
chora miłość
pogorzelisko smutku
wspomnienia duszą
oplatają bezradnością
samotność
tak dobrze mi znana
nie pokonana przepaść pomiędzy niebem a
piekłem
uczucia
pula szczęścia i nieszczęścia
bilans strat
miłość kaleczy
ostry nóż prawdy
życiowy pociąg do nieba
autor
Anna-Przeworsk
Dodano: 2011-10-25 11:57:41
Ten wiersz przeczytano 451 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Wiersz przepełniony smutkiem,bólem,goryczą,które to
pozostały po miłości...Pozdrawiam serdecznie...
Niech ten "pociąg do nieba" nie będzie pospieszny!
Pozdrawiam!
Oczy duszy dostrzegą wszystko, zwłaszcza to co boli.
Wyraziłaś to doskonale. Pozdrawiam:)
Przeczytałam z uwagą, ładny wiersz. Pozdrawiam +
zostawiam
dobre