Zimowa zadumka
"Doniosłość miłości rzadko jest natychmiast rozpoznawana, następuje to dopiero o wiele później".- David Ben Gurion
Minęło. Czas rozgonił losy po świecie
zieleni oczu nie zapomniała przecież,
gdy śmiał się szelmowsko tamtego lata,
ona za nim gotowa nawet w zaświaty
po śladach iść, jak za Kajusem Kaja
na nieznanych drogach szukać raju.
Zsunięte powieki śnią o letnim czasie
cienie wspomnień jak w kalejdoskopie,
sypią się szkiełka z barwnych witraży
stłuczonych chwil. W magii wyobraźni
oni tam na plaży, lub w wodzie wiją
ozdoby białe z kwiatu wodnych lilii.
A potem boso, spacerują po łące.
Śmieją się z niczego. Ręka w ręce.
Na wieczór czekają, udają zmęczenie
chcąc pocałunki liczyć zachłannie
ustami swymi, jakby był to ostatni
parzący oddech konającego lata.
Nadal kocha jego, on czuje podobnie
są bliscy sobie, lecz dzisiaj osobno
w oddalonych miejscach. Tak bywa.
Miłość wybrała porę niewłaściwą,
skuci wcześniej przyrzeczeń słowem
muszą samotnie zapomnieć o sobie.
08.01.2009
Biala dama
Komentarze (18)
Bardzo ladny wiersz,slowa dobrane po mistrzowsku+
mnie rownież twój wiersz oczarował, takie wspomnienia
tak mocno wryją się w pamięć, ze wracać będą zawsze,
Ładny wiersz . A gdzie miłość ? hmmm zawieruszyła się
chyba :)
nie, oni nigdy nie zapomna o sobie, tyle piekna sie
wydarzylo i w sercach zamieszkalo na zawsze. Biala
damo, wiersz piekny godny stalowek, na dodatek
metafory i cala ta gama zdarzen, jesli pozwolisz
doloze sobie ten wiersz do swoich ulubionych. Wcale
nie tak latwo o taki wiersz. Widze, ze trace nie
czytajac Ciebie.
Zima latem, pięknie wspomnień czar:)
hmm... życie wybiera swoja drogę ,a miłość już tylko
we wspomnieniach ...ładny dobór słów,ciekawy wiersz
Ładne słowa. Martwi mnie, że coraz więcej tych
niewłaściwych pór... się ludzie rozchodzą na potęgę
Nie można obwiniać miłości ona nie zna pojęcia
"niewłaściwa pora". Nie narzuca się jeśli przychodzi
to wie kiedy i potrafi cierpliwie czekać.
Dawnych wspomnień czar ...z pięknymi określeniami .
Wiersz ciekawy.Pozdrawiam
...jak dobrze, że się przydarzyła... zostały
wspomnienia i może niedosyt ale była, a Ty potrafisz
to przepięknie przypomnieć!
''Zimowa dumka'' nad niespełnioną miłością...
pozostały piękne wspomnienia...
Jeśli miłość nadal żyje, to i wspomnienia przywołują
różne obrazy. Ty ślicznie je pokazujesz.
A dla mnie śliczny wiersz, piękne metafory,
rozmarzyłam się...
Znany temat , ale zawsze do niego wracamy jak do
marzeń , których nie udało nam się zrealizować a one
wciąż gdzieś tam są w nas jak wspomnienie tej miłości
, którą gdzieś tam w świecie zgubiliśmy i nie możemy
już jej odnaleźć... bo tak na prawdę to już nie należy
do nas.