Zimowy smutek

Opadam powoli jak płatek srebrzysty

Tak lekko wiruje i swobodnie

Zostałeś w mych myślach tak mglisty

I teraz będę żyć samotnie

Wokoło puch tak miękki w dotyku

Lecz dzisiaj w nim sama jestem

Nie ma wiosennych śpiewów słowików

Cieszę się chłodnym powietrzem

Byłam i będę Twoją śnieżynką

Co w rękach ciepłych się topiła

Jestem kobietą, a nie dziewczynką

Pamiętaj, że przy Tobie byłam

Szalikiem owijałam Twoje ciało

A Ty rękawiczki mi wkładałeś

Tacy niewinni, a wciąż było mało

Ja Cię kocham i Ty mnie kochałeś

Wsród zasp tych wszystkich

Tonęliśmy jak nikt inny na świecie

Nie było dwoje bardziej bliskich

lecz teraz nas nie znajdziecie

Ta zima trwa we mnie

Co roku odżywa na nowo

Pamiętam jak było cudnie i pięknie

Choć zima była surową

Patrzę przez okno i lód widzę

Me serce tez zamarzło wtedy

Trochę się za to nienawidzę

Ciepła wciąz mam potrzeby

Pokryta szronem jak lat temu kilka

Lecz nikt go ze mnie nie zcałuje

Dla Ciebie to była tylko chwilka

Ja ciepło Twego oddechu wciąż czuje

I gdybym mogła jak śnieg opadać

Opadłabym prosto na Ciebie

Mogłabym tak każdej nocy spadać

Bo żyć nie umiem bez Ciebie

autor

Lady in Red

Napisany: 2005-11-20 Dodano: 2006-09-21 16:16:22

Ten wiersz przeczytano 565 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie