Złe chwile

Póki mam natchnienie pisze tak wiele,
Choć brak pomysłów do życia,
I brak szczęścia gdy najbardziej jest potrzebne,
To i tak tocze za sobą wspomnienia,
Wędrujące w czasie i przestrzeni,

Nie ma sensu dbać o życie,
Trzeba dać się ponieś przypadkowi,
Który wie najlepiej co dla Ciebie dobre jest,
Chociaż daje nie raz złości i wiele przykrości,
Dzięki temu odczuwamy dobre rzeczy,

Każdy chce zapomnieć wielkie przykrości,
Ale zostawiamy je w rzeczach materialnych,
I gdy na nie spoglądamy często na jawach śniąc łzy nam uciekają,
Często opłakując coś co dawno się skończyło,
To jest nadaremne bo nigdy nie wróci,

Nieraz pamięć jest bolesna i za bardzo kuje w głowie,
Chcemy w tedy jak najszybciej o tym zapomnieć,
Wyrzucając to w niepamięć,
Ale to nic niedaje,
Złych chwil nie idzie zapomnieć,
Najwyżej na moment je odrzucić zajmując się czymś innym,
Lecz niedługo znowu krople poczujemy spływające po ciele,

Ale jest w tym iskierka nadzieji,
Dzięki tym wielkim przykrością,
Umiemy cieszyć się z małych rzeczy,
Które dla niektórych są wogóle nie widoczne,
Tak się pewnie kązdy poczuł lub poczuje,
Bo nikogo to nie ominie,
Nawet czytających i przewidjących!

"Kto nie doznał goryczy ni razu, Ten nie dozna słodyczy w niebie... " Pamiętajcie o tym!!! Dedykuje ten wiersz wszystkim smutką wędrującym po świecie

autor

nataleczka13

Napisany: 2006-02-11 Dodano: 2006-11-02 20:07:54

Ten wiersz przeczytano 959 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Toniczny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie