Złość

Ten ból jest nie do zniesienia.
Tęsknię za płaczem, który kiedyś mnie oczyszczał.
Nie potrafię uronić ani jednej łzy.
To, jak się przy Tobie czuję...
To, jak tęsknię, gdy tylko znikasz z zasięgu mojego wzroku...
Czy to jest ta miłość, która trafia się raz w życiu?
Gdybyśmy żyli w innych czasach, może pisalibyśmy do siebie listy,
przeżółknięte od tęsknoty.
Może ktoś napisałaby o nas piękny dramat?
Mam ochotę zniszczyć cały świat,
bo to on mi Ciebie dał i zabrał jednocześnie.
Do głowy przychodzą mi same banalne słowa,
które już ktoś kiedyś wymyślił.
Nie odnajduję własnych.
Moich uczuć nie odda cichy szept,
ani siarczyste przekleństwa.
Tyle emocji się we mnie kotłuje.
Chcę krzyczeć i niszczyć pięściami wszystko wokół.
Chcę milczeniem podcinać sobie żyły.
Chcę umrzeć i odrodzić się we wcieleniu,
które da mi Ciebie na zawsze.
Serce mi pęknie, bo bije zbyt mocno.
Odgryzę sobie dłonie, by Cię nimi nie dotykać.
Wydłubię oczy, by nie oglądać.
Zdechnę i zgniję, bo nie mam innego pomysłu.
Szkodzi mi powietrze pozbawione Twojego oddechu,
jest skażone pustką.
I nie wiem, czy moja miłość warta piekła czy nieba właściwie.
Gwałcę się podłymi myślami.
Przeżuję szkło, połknę i zwymiotuję wnętrznościami.
Tak właśnie się czuję!
Umieramn, kurwa, umieram każdego dnia
i niespecjalnie cokolwiek to zmienia.
Mnie samej siebie żal tak bardzo,
że dałam sobie w twarz kilka razy
i patrzyłam w lustro z odrazą,
z nadzieją, że zostanie jakiś ślad,
będący dowodem, że jeszcze tu jestem i żyję.
Łzy w końcu popłynęły.
Ale mi nie ulżyło.
Chyba jestem wariatką.
Nienawidzę siebie za to, że potrafię kochać tak bardzo.
Nienawidzę Cię za to, że tak bardzo Cię kocham.

autor

xxxnatalijaxxx

Napisany: 2014-07-01 Dodano: 2014-07-01 00:58:19

Ten wiersz przeczytano 665 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie