Złote cyprysy
tracę równowagę przez krążące ekrany
i nie widzę odbicia w obojętności
ciepło ci pod kocem przyzwyczajeń
choć ja wymagam tylko rozumu
wszystko płynie
tylko zmienność jest niezmienna
szkoda, że nie próbujesz szukać arche
kiedy ja nauczyłam się nie kroić cebuli
w tej iluzji wolnej woli
dziełu w trakcie tworzenia ufam
ale potrzebuję napięcia
bo jestem żywym przypomnieniem
trochę więcej połączeń nerwowych
a podświadomość rządzi jak instynkt
i milion więcej bożych kamieni
na nas - złote cyprysy na wyspach
autor
Nazu Maggis
Dodano: 2014-08-08 18:24:51
Ten wiersz przeczytano 573 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
:-)
:-) :-)