Złoty Strzał

Znalezione na kartce z zeszytu do matematyki! Staroć ze schizofrenicznych czasów, podsycony dziesiątkami I-dosów i muzyką z Piotrusia Pana.

Wyświechtane liście na jesieni
Każdy wieloma kolorami się mieni

Odszczekańczy i buńczuczny malkontent
Megalomański nagle zrobił się zamęt

Wyściełany srogo wojowniczy zbój
Namierzony szpadą swarliwy potwór

Wywarkujący słowa pijackiego żargonu
I silący się na wyrazy pardonu

Prostota wystroju klasycznej kajuty
Knot palący się dopóki, dopóty

Blondwłosa bestia nie wyzionie ducha
Na sparzoną świeczkę chłodem nie podmucha

Zelżałe ostatki racjonalizmu
Imają się granicy narcyzmu

Wymuskane do wstrętności udręki
Ciągnące się w nieskończoność męki

Wyuzdane światki na kartkach papieru
Poziomem nie szczędzące chwały zeru

Z energii cny wypompowany
Wojownik siedmiodniowy odcięty od mamy.

Tkliwe wspomnienia wciśnięte w jaźń
Rozgoszczone śród morskich fal

Gazu pozbawione męty listowe
Omijające skrzętnie okręty parowe

Tak się zaczyna cienista namiastka
Miłości, krzyczenia do diaska,

Z bohaterskiej potyczki unosi się żar
Czyżby dopełnił się Złoty Strzał?

autor

Mary Rose Hamilton.

Napisany: 2008-04-28 Dodano: 2009-03-26 19:09:55

Ten wiersz przeczytano 650 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie