Zmartwychwstanie

zblazowane uśmiechy krążą jak sępy
chcąc uszczknąć trochę z mojej radości
otoczona pytajnikami zamiast twarzy
śmieję się z ich mało etycznych stwierdzeń

tak trudno uwierzyć że miłość istnieje
poza materialnym wymiarem kieszeni
jest jeszcze empiryczny świat doznań
zupełnie niezrozumiały dla maratonistów

łączę z tobą dłonie w geście oddania
zamiast pędzić na złamanie karku
licytuję z czasem każdą chwilę
którą zapiszę szeptem w pamięci

dwa kroki do tyłu by dłużej cieszyć się
połączonymi w słońcu cieniami
jedno głębsze spojrzenie więcej
aby nie zgubić żadnego szczegółu

nie odwracam głowy kiedy ocierasz się o mnie
bo przebudzenie które wlewasz w oczy
przemieszane z wiosennym ciepłem westchnienie
ewoluowało w krzyk zmartwychwstania

mojego...

autor

jedyna

Dodano: 2008-10-04 18:38:03

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie