Zmrok nadszedł

Spośród wybranych dróg, jedna jest kluczem do serc zabłąkanych.....

Po schodach ciągnących się do góry
Wchodzą moje oczy pełne mrocznej dumy
Kropelki krwi sunące się po ścianie
Pełzną w mą stronę jak po lśniącym dywanie
Za kark chwytają kropelki lekkiej mgiełki
Z gardła wyrywa się krzyk ustawiający się w drobne literki.
"Dla ciebie, dla ciebie,
umrę dziś w męczarni.
Dla ciebie, dla ciebie,
krzyk zostanie na zawsze w mej krtani."
Szare barwy oplatają drzewiec
Błądząc, węsząc za mymi śladami
W krypcie ogień zabłyśnie
Kaptur mi zwieje, drzwi zatrzaśnie.
Depczące myśli, oczy na wpół otwarte
Zmęczenie dopadło, łza zakryła się w oku.
To koniec wędrówki, koniec rzeczywistości
Jestem bez ciebie, dość tej litości!!
Zanikł ostatni płomyk świecy, zanikło życie...
Zabrał mnie twój krzyk, mój tylko zrozumiał
co to znaczy... sobą bycie.

autor

Patrycja_Vampire

Dodano: 2008-04-02 17:05:26

Ten wiersz przeczytano 760 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie