Znajduję siebie w dżdżystej...

Październik, szary mrok pozakrywał dachy w sąsiedztwie
światełka mrugają z latarń gdzieniegdzie
Kiedy światło niebieskie nie ma już siły,
by przeniknąć własnym blaskiem
wtedy każdy kształt
musi świecić w ciemności jaśniej
Znajduję siebie w dżdżystej jesieni poranka
odganiam poranne mgły
barwnym bukietem z spadłych liści jawora

Wytężam wzrok, spoglądam przez okno
pod drzewami dojrzale kasztany mokną
Od dżdżu mokrym przyglądam się listkom
wyjdę z domu z parasolem w ręku
pójdę trotuarami, przed witrynami będę przystawać
może spieszących rankiem ludzi poznawać
To pewnie nie wiele,
dla mnie to dziś wszystko
Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2016-10-18 Dodano: 2016-10-18 06:40:38

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie