Znak
Zobaczyła żółte oczy wilka
Zdarła firanę snu
Cisza szargana kołataniem serca
Nie myślała ...
Wybiegła ...
Zrzucę namiętność snu
I nagi rozpocznę pościg
Przebiegnę przez lasy nieznane
Ominę łąki bezimienne
Zew oczu już zna ofiarę
Słyszę tylko przerażony
Pomruk liści szarganych niepokojem
pogoni
I w końcu znajdę Ciebie
W kniei czarów
Gdzie ukryć chciałaś swą niewinność
Blask Twojej aury mnie przywiódł
Dusza szepnie słowa,
Przed którymi wzbrania się ciało
K... Cię
Magiczne zaklęcie
Twe oczy zapłoną żółtym płomieniem
Skowyt wybrańców przestrzeni
Niebanalna, niezgadniona, dnia kochanka, nocy żona ... dobry anioł.
autor
pewien_sen
Dodano: 2008-04-21 11:27:42
Ten wiersz przeczytano 572 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Nastrój nie z tej ziemi, i bardzo ciekawe spojrzenie,
metafory podkreślają tą niesamowitość. Wiersz mi się
podoba, jest taki inny
Jak zwykle miło mi tu u Ciebie zawiesić oko na
dłużej...a potem na dłużej przymknąć i płynąć w Twój
zaczarowany świat:)
Magiczne zaklęcie, oczy zabłysna żółtym płomieniem
przestrzeni i ten skowyt...
pięknie i jeszcze raz powtórzę pięknie
napisany wiersz miłosny, delikatnie, leciutko jak dla
mnie i jak na debiutanta
s u p e r !!!!!!!!! oczywiście moim skromnym zdaniem.
+
odnajdzie oczy wilka bo w przestrzeni świecą dają znak
To wizja złączenia pięknie przedstawiona.
Z przyjemnością delektowałam się Twoim wierszem...jest
taki tajemniczy...po prostu piękny...
Stworzyłaś niesamowity tajemniczy nastrój...treść
świetna...dobry wiersz!
Znak, który powoduje nagłą astralną podróż
ducha...Niesamowite doznanie!...I świetnie opisane!
ups ale tu tajemniczo i tak inaczej