Znów...
Znów...
znów w me oczy ktoś sypnął piachem
podłości!
me serce przeszywa żelazo zawiści
serce krwawi rozdartym żalem za osobą,
którą Kocham nad Życie!
uwierzyła w podszepty osób,
które cieszą się skrycie
dusza zbłąkana szuka ukojenia.
Lecz serce,
które było bliskie
zatruł Jad Zawiści!
czy serce można oszukać?
wszak ono kieruje się swoim rozumem.
można w nie wpić Jad Zawiści i podłości
Aby znienawidziło to
co do tej pory kochało
Tristan350
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.