Znów Cię potrzebuję...

Były dni, gdy pusty śmiech
zagłuszał wyrzuty sumienia.
Były godziny pełne niepokoju
i przekonanie, że Ciebie nie ma...

Były przepłakane wieczory
i czarne myśli o jutrze.
Był krzyk kierowany do nieba:
" Pozwól mi wreszcie umrzeć!... "

Były listy pisane do Ciebie
i setki niedokończonych wierszy.
Maleńki obrazek wiszący nad łóżkiem,
na końcu ja- nie przestająca grzeszyć.

Kolejny raz padam na kolana,
wznoszę ku górze swoje dłonie.
Znów potrzebuję Twojej pomocy,
lecz jeśli zawiniłam, ukarz mnie Boże...

autor

blondyneczka

Dodano: 2006-01-18 15:15:26

Ten wiersz przeczytano 590 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie