I znów to samo

Znowu się zaczeło,
powróciły wspomnienia,
powrócił ból,
łzy i cierpienie.
Powróciła straszna niemoc,
od której nieda się uwolnić.
Brak perspektyw,
brak możliwości,
brak nadzieji.
Znów coś we mnie pękło,
poraz koleiny moje życie się rozsypało,
rozsypało na małe cząstki,
które bardzo trudno złożyć w całość.
W całość z marzeń,
w całość ze snów,
w całość pełną szczęścia.

autor

lena

Napisany: 2007-02-14 Dodano: 2007-02-14 21:42:15

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie