Zobaczysz
Poobrywam wszystkim kwiatom
dzisiaj w nocy płatki cudne,
czas najwyższy wziąć się za to,
nie przestanę, nim wyskubię.
Nie pomylę się, wiem dobrze
i nie umknie nawet pączek
nie dba, nie chce czy żartuje?
świeć miesiączku, prędzej skończę.
Nic nie mówi, wiedzieć muszę
tak się przykrzy i czas dłuży,
kocha, lubi czy szanuje?
dotąd nie wiem, muszę wróżyć.
Gdybyś miły podpowiedział
jednym słówkiem, raz zaznaczył,
zasnąć mogłabym spokojnie,
a przez ciebie – tyle pracy!
Zatem szybko się zdecyduj,
wierzę, że żałować będziesz
nawet, gdybyś chciał przeprosić
żadnych kwiatów już nie będzie.
autor
Alicja
Dodano: 2007-06-17 19:19:36
Ten wiersz przeczytano 496 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
miło znaleźć znów Alicję...Jak zwykle wiersze przednie
Minęło już troszkę czasu,czy sprawa wyjaśniła
się?Wiersz uroczy,trochę szkoda mi kwiatków ,ale
niepewność męczy..:))
Kocha,lubi,szanuje - oszczędź kwiatki - powiedz mu co
czujesz. Napisałaś świetny wiersz, ubawiłam się i z
radością przeczytałam go domownikom.Gratulacje
ojej nie marnuj kwiatków... świetny temat i ciekawie
opiasna sytuacja .. brawo))
biedne kwiatki jak aniołki bez skrzydełek, nawet
lituje się szary wróbelek, niech w koncu się
oświadczy, wtedy i kwiatek przebaczy.