Żołnierze

Stoi wojsko mroczne tam w okopach
skryte
Ręce na rapierach, twarze chełmami
okryte
Leci kula, pocisk gdzieś w oddali
Wybuch głuchy dom kolejny się zawalił.

Wnet wypełzli ze schronienia jak pustynne żmije
Cicho,bezszelestnie każdy w mroku się po ziemi wije
Pełzajątak już długo, bez ustanku
Wnet dojrzeli postać o poranku.

Ktoś wystrzelił, kula leci w jej kierunku.
Ona stoi, patrzy może myśli o ratunku?
Nagle blask jaśniejszod wiecznego blasku słońca
Opromienia twarze ich do samego końca.

Wtem unosi skrzydła swoje pod niebiosa
Wszystko wokół wilgotnieje, to poranna rosa
J wnet znika postać gdzieś w oddali
Oni drżąc pomarli, chyba postać tę poznali

autor

Lord. M

Napisany: 2005-01-13 Dodano: 2005-01-13 11:53:05

Ten wiersz przeczytano 713 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie