ZWROT AKCJI
Pęka szybko skorupa otaczająca
i od wszystkiego mnie izolująca!
Powstaję,jakby zrodzona z popiołów,
pragnąca dotknąć jedynie aniołów!
Dostrzegam barwy-piękne i żywe,
dostrzegam teraz życie prawdziwe,
dostrzegam bliskość miejsc odległych
i bezsens trwania lat ubiegłych!
Nie chcę już bez celu dryfować,
bezwiednie nad wszystkim panować,
bo teraz sama istnieję dla siebie,
by znaleźć spełnienie u ciebie!
Pewna jestem uczuć swoich,
pewna wszystkich planów moich,
wiem,do czego dążyć muszę,
by uszlachetnić swoją duszę...
Przysięgam sercu własnemu,
że wszystkich starań dołożę ku temu,
by nigdy nie zostało zranione
i by zawsze było cenione!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.