Zwykłym piórem pisane.

... byś nie wiedziała, że piszę, byś wiedziała , że myślę...

Dlaczego wylewasz błękitne łzy z rozpaczy?
Czy straciłeś kogoś? Cóż dla ciebie znaczył?
Dlaczego serce tańczyć już nie może?
samemu nie ujdzie w tańcu, Panie Boże.
Czy nie widzisz o zachodzie gońca,
biegnącego z darem miłości od słońca?
Razem przecież, bez na polu kwitnie,
niekoniecznie kochać, być –gdy miłość
pryśnie.
Wspólnie mówić, myśleć, jako przyjaciele,
niekoniecznie kochać- a mieć wspólne cele.
Dlaczego tak mocno, gdy szczęścia brakowało,
pragniesz do bram Częstochowy powrócić to ciało?
Czy zbawiennym w skutkach-wspólne ożywienie,
kiedy wasza miłość, zapadnięta w ziemię?

Dlaczego? –nie powiem.
Tak serce mi każe,
kochać jako miłość,
jako czas się stanie.

Dlaczego? -nie powiem.
Tak serce mi każe,
choć przyjaźń brylantem
miłości nie zważę.

autor

kaznodziej

Napisany: 2011-02-25 Dodano: 2011-02-26 22:12:11

Ten wiersz przeczytano 404 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie