Z życia jednej kobiety

otworzyłam swoją starą szufladkę i sama się zdziwiłam co tam znalazłam. Już dawno, dawno temu pisałam piosenki, baaaaardzo dawno.

Oto stoję przed wami- kobieta.
Takie zwykłe, niewiadomo co.
Często kuchta, a czasem poeta,
taki los wyznaczył mi Ktoś.

Chcę się wyrwać z tych pęt i tych krat.
I chcę sama stanowić o sobie.
W końcu tyle minęło już lat,
wreszcie mogę zapomnieć o tobie

Teraz wezmę od życia co moje,
nie chcę półprawd, półszeptów
i kłamstw.
Spotkam kogoś i wtedy oboje,
znów zaczniemy od nowa nasz los.

Po głowie mnie życie nie głaskało,
wiem co to ból i cierpienie.
Tyle zła mnie w życiu spotkało,
lecz się z nikim na życie nie zamienię.

Tekst ten bardziej pasuje pod tzw. piosenkę aktorską.

autor

Elena Bo

Napisany: 2014-06-09 Dodano: 2014-06-09 23:04:23

Ten wiersz przeczytano 1046 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie