życie
Przyszłaś do mnie pogadać,
wyrzygać swój świat
przygnieść swoim cierpieniem
współczucia i wsparcia zażądać
I nawet nie zapytałaś,
czemu z mojego sufitu
zamiast lampy zwisa sznur
pętla wisielcza
„Co jest nie tak z ludźmi?”
zapytałaś na odchodne.
„Między innymi Ty” -
nie odpowiedziałem.
autor
Ammatyzer
Dodano: 2021-06-02 11:32:21
Ten wiersz przeczytano 1815 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Można zacząć pytanie od siebie...
pozdrawiam
Za Anną, z tym dawniej też tak było a A. Schopenhauer
opisał to dokładnie.
Bardzo smutne i wymowne wersy " Co jest nie tak z
ludźmi", pozdrawiam serdecznie.
Samo życie. Ktoś gnie się do ziemi pod wielkim
ciężarem, a drugi człowiek, przyzwyczajony do jego
pomocy, dokłada swój, choć jest on tak lekki, że
mogłby go nie tylko swobodnie nieść sam, a jeszcze
pomóc temu pierwszemu, gdyby tylko zechciał.
Smutne, ale taki dzis świat- liczę się tylko ja!