Zycie jak wierzba
Dla kuzyna w Nowym Jorku
dziś samotna przy otwartym oknie
siedzę z promykiem nadziei w oczach
na wierzbę patrzę smaganą wiatrem
tęskne wspomnienia budzą się w sercu
czekam na znaki dotykam niebios
patrzę daleko na krańce świata
chmura samotna deszczem płacząca
czekam samotnie na blaski słońca
jak wierzba złota jest życie moje
wichry życiowe chwil pełne troski
przyjaciół grono odeszło dawno
tych co kochałam nie ma już ze mną
życie jak złudne westchnienie chwili
jest pasmem udręk zła i cierpienia
oczekiwaniem na lepsze jutro
które być może nadejdzie wkrótce
Tesss Perth, 3o.4.2oo8r.
Komentarze (7)
Bardzo podoba mi sie Twoj wiersz ...czytajac bardzo
gleboko przezylam Twoj nastroj smutku i samotnosci
..Wiesz bo tam gdzie Ty jestes ...mieszkala moja
siostra ,ktorej juz nigdy nie zobacze .......Northam
to chyba kolo Perth...
Wzruszajacy wiersz , zatrzymalam sie i cos tam gleboko
w sercu dziwnie dotknelo .... sciskam Cie Teresko
goraco .... Bogna
W ciepłym ale i smutnym klimacie wiersz ten pisany,
pełen tęsknoty i melancholii. Rymy dobrze utrzymane,
rytm zachowany.
"Życie jak złudne westchnienie chwili.... " nie
zawsze tak się dzieje.,.. nieraz są to piękne
wspomnienia, które są z nami zawsze... Wiersz
tęsknotą pisany ze smutkiem... gratuluję.
Takie jest życie smutno jak odchodzą bliscy i
przyjeciele ale w końcu i my sami odejdziemy do nich.
Piekny wiersz
Tęsknotą wiersz pisany mnie się łezka zakręciła na
wspomnienia, choć tak w życiu bywa, że los pędzi nas w
różne strony najpierw gonimy jak przychodzi pora
wytchnienia tęsknimy ,uśmiechnij się masz przyjaciół
jedni odchodza ale zostali nowi .
Wiersz ma klimat tęsknoty i smutku...tak piszesz,
jakbyś coś ważnego straciła...dobrze oddałaś
temat...podoba mi się.