Życie jest jak żaglówka
Dla Sławka z Warszawy,którego reflekcje nad życiem zawsze zmuszają do zastanowienia,a ponieważ dużo mówisz o żeglarstwie to ten wiersz też jest dla ciebie.
Wyruszyłeś z matczynego portu
po to aby wyruszyć w życiowy rejs!
Wiatr losu wieje pod skrzydła
dystanse są jak przemijający wiatr!
W oczach różne krajobrazy zostają
Brzegi zakończonych przygód!
Coraz szybciej płyniesz
byle dopłynąć do portu!
Życie jest jak żaglówka
która przepływa wszystkie
wody-przyszłości nie rozpatruję!
porusza się pełna nadzei
że raj swój i szczęście te
osiągnie swoją ciężką pracą!
Na drodze twej są burze
kiedy fale chcą cię wyrzucić!
zza burtę tą-abyś był słaby!
lecz nie dajesz się bo
siłę ducha w sobie masz!
Po nich przychodzą spokojne
słoneczne dni kiedy przyjemnie
się dalej ciesząc się podróżą!
Życie jest jak żaglówka!
zniesie wszystko co jej
się przytrafi na wodzie!
Sterujesz nią sprawnie
by mogła cała i zdrowa
płynąć do swego portu!
Z początku nie masz na
niej nic,wraz z zdarzeniami
zdobywasz doświadczenie i
wspomnienia,które wykorzystujesz!
aby przez swe życie dobrze płynąć
znajdując szlak do swego końca!
Spotykasz żaglówki,które przez moment razem
płynęły,by póżniej rozejść w swoją stronę
!
Życie jest jak żaglówka!
posiadasz własne imię!
po którym ludzie cię
poznają i mają pamięć
wiecznie żywą o tobie!
Więc płyń z radością!
Choć nie chcesz mnie znać Mimo,że powinnam odejść dalej to w wspomnieniach żyję słowami,którymi wzruszasz nie tylko mnie ale tych którzy przypadkowo na ciebie natrafiają Straciłam mądrą osobę,lecz nie nadzieję na to by odnaleść nową drogę do poznawania ciebie w ukryciu
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.