ŻYCIE W MIŁOŚCI

Ziemia natchniona deszczem,
ogień złagodzony powietrzem.

Kwiat nawilżony rosą,
anioły, co człowieka ku niebu niosą.

Liść szalejący na wietrze,
dziura na wydzierganym starannie swetrze.

Niebo tęczą umalowane,
gwiazdy za chmury schowane.

Krzyk z pobliskiego zieleniaka,
trzepotanie skrzydeł maleńkiego ptaka.

Skarga klienta na biednego pracownika,
dopiero narodzone serduszko, co pika...

I.. czarna, czekająca na każdego smierć

"nie pędź!!"-
przestroga..

od Boga...

To wszystko jest w Tobie.
Stanie się lub juz stało w jednej dobie.

A jesli nie- zaczekaj troszkę,
bo przeoczysz najcenniejszą w klejnot życia broszkę.

I juz sie nie wrócisz po nią,
a łzy wtedy się uronią,

więc poczekaj bracie drogi
i nie przegap, jak na środku Twojego życia będzie stał człowiek porzucony..w miłość ubogi..

Bo przecież Ty też możesz kiedyś stać na deszczu bez parasola
i ciężka Twoja dola...

gdy bliźni nie podejdzie i nie poda ręki..
nie weźmie na swoje barki Twojej męki...

Bo na tym już polega życie.
Kochaj mocno!!bo nie ma nic gorszego niż miłości krycie...

autor

Izabellka

Dodano: 2006-11-10 20:05:28

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie