Życie na krawędzi śmierci

I żyjemy na krawędzi śmierci
nie wiedząc, co nam przeznaczone.
Rodzimy się, chwilę żyjemy i umieramy
kolejna księga istnienia poza nami...
Sami się rodziliśmy nie pamiętając tej chwili
umrzeć musimy też sami, o tym wiemy
tego się boimy...
Tego sobie nie wytłumaczymy!
To nas przeraża,
ta podróż w jedną tylko stronę,
ocierają łzy regułki wyuczone...
Przecież spotkamy się z BOGIEM...
Tak...kiedyś każdy z nas odejdzie
zostawiając i smutki i szczęście
Tylko, że niektórzy zbyt wcześnie...

autor

Sylwia Grudziądz

Napisany: 2007-10-16 Dodano: 2007-10-16 16:02:03

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie