Życie umyka
Słońce czarnieje każdego dnia
Może uśmiechów paruje i znika
Cały świat kurczy się
A w sercach nadzieja zanika
Na lepszy dzień, nowy dzień
Upada ostatnia granica
Rozmyło się to wszystko
W brutalności, nienawiści
Piękno skaziło się
A życie w codzienności umyka
Sama nie wiem Gdzie jest granica Między szczęściem a smutkiem
autor
Pusty Krzyk
Dodano: 2007-04-30 20:44:41
Ten wiersz przeczytano 486 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.