Żywe wspomnienia

Zasnąć próbuję bo chcę, by znowu
odpłynąć z ciała jak wartką rzeką.
Gdzieś na ustroniach zagościć chwilę
i zabrać stamtąd koszyk pociechy.

Z nad pól i lasów, co we mgle drzemią
i z ram przestrzeni znanych ogrodów.
Gdzie cisza, spokój się rozpościera
- a we mnie dusza ożyła młoda,

zawisła w czasie wizją bajeczną
i zostawiając ślady w umyśle,
tak przepłyneły przez moją pamięć,
że znowu wierszem o snach dziś piszę.

Widocznie nie chcą, bym zapomniała,
gdzie jest mój dom i gdzie korzenie,
Czas zabrał młodość już bezpowrotnie,
sny jak zaklęcie, żywe wspomnienia .

autor

Krysy

Napisany: 2011-11-20 Dodano: 2011-11-20 05:51:22

Ten wiersz przeczytano 1039 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie