Urodzony pomiędzy hałdami

Urodzony między hałdami

Jo jest slonzok (ja jestem ślązakiem)


Przyniesieni na skrzydłach tajemnej nawałnicy
przywiezieni wiatrem – na stale osiedli, zostali
dziś tylko mogiły i krzyże ze stali
Potomek tamtych już zapomnianych
otwieram nowy dzien. jak szufladę komody babci
zawsze nowe , nieznane –pełne życiowych łakoci

Przede mną w rozjątrzonej przestrzeni oaza
błyszcząca jak oświetlone słońcem dachy po deszczu
miasto rozłożone w ciepłych pachwinach hałd
żyje wśród sióstr – sąsiad kamratem jak rodzony brat
Otwierają się bramy gardzieli martenów
blask ich budzi podziw i zgrozę
języki ognia czerwienią piwonii przemykają w ulice

Trawy dywanem kryją wzgórza hałd
rozpostarte w palcach pachną inaczej –swojsko
Za oknami krajobraz nachylony czujnie na zmiany
niemiecki, ruski, polski i nasz ślonski szwargot
tą ziemie wiele razy dopadło

Niedomknięta szuflada, skrawek fotograf antenatów
jacy odlegli, w strojach i uniformach powstańców
Stoję z rozpostartą dłonią, przed taflami luster
widziały zmiany gdzie przekładały się dni chude i tłuste
Stoję i siebie w lustrach historii podziwiam,
ślązok z tej ziemi od urodzenia
Nauczono mnie, uśmiechać się do kwiatów i kamienia
karmiono węgłem, rota powstańczą bez tego mnie nie mam
Po deszczu zawsze jest tęcza, ma te same kolory niezmienne
O sobie myślę, wiele młodzieńczej miłości ciągle jest we mnie

Autor:slonzok-knipser
Bolesław Zaja

** ja jestem ślonzok przez „o” to autochton

autor

slonzok

Napisany: 2023-03-30 Dodano: 2023-03-30 01:51:49

Ten wiersz przeczytano 643 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie