Antydepresant

Siedzę sobie nad morzem.Na górce,którą usypałam z piasku
Patrzę na mewy i słucham ich cudnego wrzasku
Tak tu zawsze pusto,o tej porze roku
Zimą wyjątkowo,szczególnie o zmroku
Piasek i muszelki gdzieniegdzie kryje śnieg
Morze dla mnie szumi,fale z hukiem uderzają o brzeg
Latem tak się pienią,przez turystów różne nastroje
Zimą tak tu pusto,zimą-morze jest bardziej moje
Kiedy jestem wściekła,lub gdy mnie coś wzruszy
Wtedy tu przychodzę,daję spokój duszy
I buduję zamki,z plaży różnych fantów
Morze...to najlepszy z antydepresantów

autor

izabela

Dodano: 2007-03-03 13:20:07

Ten wiersz przeczytano 634 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie