Awatar
Zastanawiam się, czy droga
życia byłaby wspaniała
gdybym miała swego awatara?
By posiadał moje myśli
i walory ciała.
Robił wszystko, co będę
chciała.
Życie jego bym obserwowała.
Patrząc z mojej perspektywy
bym usuwała na bieżąco
każdy postępek kłopotliwy.
Bym czuła się jak w kinie,
patrząc jak awatar za mnie
wszystko wykonuje.
Żyła atrakcyjnie i bezpiecznie.
Czy takie życie bez emocji
i radości sprawi mi szczęście?
Bez przeżywania miłości, czułości,
życiowych atrakcji, by skamieniało
moje serce.
autor
@Krystek
Dodano: 2023-12-10 07:36:07
Ten wiersz przeczytano 693 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Niewykluczone, że czeka nas taka przyszłość...
Bardzo ciekawy, futurystyczny wiersz!
Serdeczności przesyłam
Nawet gry komputerowe choć to nie jest rzeczywistość
dostarczają wielu emocji i często popełniamy błędy
siedząc wygodnie w fotelu zanim przejdziemy pewien
etap gry...
Pozdrawiam Krysteczku :)
Piękny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)
Ciekawe rozważania :)
Pozdrawiam.
Myślę, że wtedy byłabym tylko obserwatorem życia, jak
widz w kinie,
bardzo ciekawy temat wiersza,
pozdrawiam serdecznie:)
Może i są zalety, ale zdecydowanie więcej jest moim
zdaniem wad, pozdrawiam ciepło Krysiu.
Nie jestem fanem avatarów (oprócz filmu o tym tytule)
i zawsze podpisuję się własnym nazwiskiem. Pozdrawiam
myślę że jak człowiek zdrowy i pełny życia to nie :)
ale nie każdy ma życiu tyle samo szczęścia toni może
taki awatar miałby sens... pozdrawiam
Ciekawe jak by to było, zapewniam jednak , że
osobiście wolę przeżyć swoje życie choć różnie to
bywa. Bardzo ładny wiersz
Pozwolę sobie za anną, też tak uważam.
Pozdrawiam ciepło, Krysiu :)
Wspaniale, super wiersz. Zamiast awatara zaglądnij do
szóstego wymiaru,
tam już jesteś.
Pewnie byłabyś zachwycona widząc tam siebie.
Z Twoją duszą pewnie oblegają Cię nie tylko
wielbiciele...
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia
Uczucia są ważne w życiu, bliskie osoby, to wszystko
nadaje sens.
Pozdrawiam serdecznie :)
To ostatnie zdanie- zwrotka jest piękna i mądra.
Za Marianem (M.N.) sobie pozwolę.
Mnie to zupełnie nie kręci, ale zapewne jest wielu,
którzy chętnie "posiedliby" swojego awatara :)
Jednak być sobą i tylko sobą, z wszystkimi ludzkimi
przymiotami i ułomnościami - to jest najpiękniejsze :)
Pozdrawiam ciepło, Krysiu :)
kolejny mądry tekst, tak sobie pomyślałem, może po
prostu potraktować siebie, jako takiego awatara, może
mniej bezpiecznie niż w grze, ale przecież to po
prostu bycie w sobie, codzienna gra