Bigos życia

Dla bejowiczów

A teraz Wam powiem co mnie dziś spotkało
Żona mi odeszła - jeszcze jest Wam mało?
Nie - no to dalej
Nie, nie jestem pijany ani też na haju
Ale chciałbym pożyć jak w niebiańskim raju

„Styl mu się zmienił” powie ten czy tamten
Pierwsze pisał smutno, kochał, tęsknił, szalał
Teraz mu odbiło – „zrobił jakiś kawał?”

Nie robię kawałów mili bejowicze
Wiele się zmieniło - mam nowe oblicze
Raz płaczę, raz myślę a już wiecie o czym
Zjem teraz orzeszki i napiszę o tym

Że

Muszę wziąść się w garść i posprzątać mieszkanie
Potem pójdę wyprać to też jest zadanie
Muszę stawić czoła przeciwnościom losu
A później ugotuję garnek bigosu

Nie wiem czy się uda - jutro Wam napiszę
Pisać jeszcze dalej czy już się nudzicie?

No dobra to jeszcze dwie i pół zwrotki

To co wyprałem muszę znów prasować
Gdzie jest żelazko a gdzie deska nowa
Przeciwności losu też już pokonałem
O bigosie w garnku jednak zapomniałem

Wszystkim co powyżej bardzo sie zmęczyłem
Idę się położyć – piwko już wypiłem

A tak naprawdę to w głębi mej duszy
Tli się iskierka dla mojej Martusi
Wkońcu już nie wiem czy Wam powiedziałem
Żona mi odeszła - a ja dam sobie radę!

Dziekuję Wam za cierpliwość i za ciepłe słowa Stefan

autor

Stefan_49

Napisany: 2007-04-17 Dodano: 2007-04-20 01:03:49

Ten wiersz przeczytano 693 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie