BRAK MI...
brak mi tej starej pięknej wsi
ukrytej pośród gęstych lasów
z dala od zgiełku wielkich miast
krzyków ulicy słów hałasów
piaszczystej drogi ot donikąd
płynącej sennie niczym rzeka
kochanej ciszy z łezką w oku
i czasu który nie uciekał...
nocy znaczonych smugą dymu
co szeptał różne opowieści
marzeń lecących kluczem ptaków
do Ciebie pośród moich wierszy...
Komentarze (23)
znamienne dla człowieka i tak ukochane miejsce
korzeni,pochodzenia.Kojarzy się z dzieciństwem
pierwszym uczuciem i ucieczką przed rzeczywistością w
Miłość i tam właśnie gdzie lasy bezludną wyspą czym
dla losu człowieka jego schowania świata tylko
własnego.Piękny wiersz pobudził moje wspomnienia
Mi także brak wsi....dzięki za ożywienie wspomnień. ;)
Naprawdę cudny wiersz ... na miarę już prawdziwej
poezji ... czuje woń wielkiego talentu ...
tęsknimy za róznymi rzeczami, osobami ... ale żeby
ująć to tak w słowa jak Ty to zrobiłeś trzeba miec to
coś :)
"marzeń lecących kluczem ptaków
do Ciebie pośród moich wierszy..." - piękna metafora,
wspaniały klimat zawarty w wierszu
Przypomniałeś mi moje ostatnie wakacje... ogromna lipa
przed domem, wokół tylko pola i błoga cisza... słychać
szum liści i ptaki gdzieś w oddali... zapach traw i
zbóż... ech... ale się rozmarzyłam... :)
Takie właśnie obrazy, w poetycki sposób przedstawione,
potrzebne są w tym dzisiejszym rozpędzonym świecie,
jak balsam dla duszy. Wiersz wzrusza i uspokaja
Proszę ... porwij mnie tam :-)))) bo mi też brak...
witaj! wiesz ostatnio tez mam takie mysli! i brak
ciszy, ktora jest ukojeniem, jak i natchnieniem!
pozdrowka!
Sentymentalizm jest juz niemodny, moze dlatego ze
zostal raczej wyczerpany. Dlatego ten wiersz tez
wydaje sie juz znajomy, nie rozni sie zbytnio od dawno
pisanych sentymentalnych wierszy. Dobry (mi sie
podoba), ale to nic nowego.
Domek w nim stary bujany fotelik i zapach ognia w
kominku-wspanialy klimat wiersza,wczulam sie
calkowicie w niego az zatesknilam by miec taki tez
domek....
w bardzo piekny i malowniczy sposob przedstawiles ta
wies z nutka tesknoty jestem pod wrazeniem.
Stara wieś - gęste lasy - zgiełk miast - hałas ulicy -
piaszczysta droga - płynąca rzeka - łezka w oku -
smugi dymu - szeptane opowieści - klucz ptaków... brak
oryginalności zabija poezję...
i błękitnego brak mi nieba, do jutra
tylko tak potrafia malowac prawdziwi artysci ,chodz
pomalujemy te wioske i te wspomnienia moze byc
przyjemnie
Piekny wiersz.Niesamowicie narysowales slowami
atmosfere wsi.