BRZOZA

Bardzo ładnie

Yvet, dzięki za informację, muszę się do niej dokopać.
Pozdrawiam :)

Weno czytałam, że w polskiej historii literatury są 6
zgł.

Edwardzie, Pulsar dziękuję za odwiedziny i komentarz,
pozdrawiam :)
Apaczu pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny:)
Weno może masz rację, na wszelki wypadek zmieniłam,
pozdrawiam:)

Może się mylę ale u źródła wyczytałam, że wiersz
sylabiczny to najczęściej jedenasto lub
trzynastozgłoskowiec i posiada średniówkę w wersach,
mimo to podoba mi się pomysł na wiersz. Pozdrawiam
serdecznie.

Lubię brzozy
pozdrawiam ceiepło Kwiatuszku

plusik, bo mi się podoba...
A propos romantyzmu: lepszy on od reumatyzmu. :)
Pozdrawiam.

pięknie

Grażynko cieszę się, że tak odebrałaś mój wiersz,
pozdrawiam:)

Bardzo lubię brzozy,są piękne,
lecz podobnie jak i inne drzewa bez liści tworzą
smutny widok.
Ta brzoza w wiersza,przypomina o przemijaniu i jest
niejako spersonifikowana,bo i smutek do niej
zawitał,tak jak to bywa u ludzi w tym czasie.
Koniec wiersza napawa optymizmem,mówi o wiośnie i
związanej z tą porą roku radości,kiedy przyroda znów
budzi się do życia.
Lubię takie optymistyczne zakończenia.
Pozdrawiam serdecznie:)

Karmarg, Skoruso, Karacie, Andrzeju, Tomku dziękuję za
wizytę, miłego wieczoru, pozdrawiam:)

brzozy tu mi rodzinne strony przypominają choć klimat
im tutejszy nie za bardzo służy gdyż starsze drzewa
dostają rakowych narośli co nieraz pokazywałem w
swojej galerii...

dziękuję za wiersz i pozdrawiam pięknie:)

Bieleją brzozy przy drogach kłaniając się dokoła
....

kocham brzozy choć wiatr zrobił swoje i leżą pod
śniegiem...może ożyją na wiosnę...

Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!