Chleb dobroci
Pamięci moich babć Janiny i jej siostry Zosi, po których odziedziczyłam pisanie wierszy :)
wpisana
w taniec kropel deszczu
co zmywa wszelkie troski
chwytam w dłonie
magię chwili
pod parasolem nadziei
przed deszczem zwątpienia
ukryłam marzenia
i nie pozwoliłam przesiąknąć
ryzykiem niespełnienia
ożywcza kropla
co być może jest łzą Anioła
wyszeptała mi – Czyń dobro
obudziła pragnienie
dzielenia chleba dobroci
wypiekanego z kłosów doświadczenia
z każdym człowiekiem
bez wyjątku
Komentarze (20)
piękne wzruszające słowa...
piekne madre slowa, pozdrawiam:)
AMOR1988
To prawda, ta druga babcia tak naprawdę to była moja
ciocia, ale była tak podobna z wyglądu i z głosu do
swojej siostry, że ja i moja mama traktowałyśmy ją jak
babcię.. Była nam bardzo bliska :(. Rok temu zmarła,
ale podobnie jak babcia Jasia, pozostawiła mi talent.
dziękuję Kochani :)
Bardzo piękne słowa...
ostatnia strofa cudna
wspomnienia pozostaną w pamięci
serdeczności:)
Witaj,
b,wzruszające strofy o 'codzienności' przybrane
wspomnieniami.
Miłej niedzieli.
Pozdrawiam.
Podoba mi się przesłanie i wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
Ładnie zapisałaś refleksje. Podoba mi się to
"pragnienie
dzielenia chleba dobroci
wypiekanego z kłosów doświadczenia z każdym
człowiekiem bez wyjątku" Dobre przesłanie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ładnie z refleksją napisany wiersz
pozdrawiam
Ładnie napisany tekst
Pozazdrościć talentu
Pozdrawiam:-)
Ta druga babcia to przecież była ciocia, nie
podejrzewam, że jakieś rodzinne tajemnice ujawniasz :)
Pozdrawiam serdecznie, wiersz śliczny i pięknie, że o
nich pamiętasz i to, co po nich odziedziczyłaś w cudny
sposób pielęgnujesz i rozwijasz.
Mądre przesłanie na dzisiejsze czasy
oby parasol nadziei nie połamały wichry złych
ludzi...pozdrawiam
"Kłosy doświadczenia" bardzo ciekawie napisane :)
Przyjemny wiersz, refleksyjny :) Pozdrawiam serdecznie
+++
Dołączę do Iriska!
:)
Serdecznie pozdrawiam!