Chwila... Wieczność

W jednej chwili zapragnęła kochać.
W tej chwili poczuła ze może pragnąć.

Chwila…

Zabrakło jej poparcia,
Zabrakło jej kogoś bliskiego,
Pokrewnej duszy,
Tej której mogła by pragnąć,
Mogła by kochać

Stojąc na krawędzi…
Patrząc w dół starała się odnaleźć zrozumienie,
Jakiś mały płomyczek

Cisza…
I ta hipnotyzująca głębia
która stwarzała obraz ciepła i ukojenia

Chwila…

Samotnie szybując w dół,
Zimny wiatr gładził jej włosy.
Cień który ja otoczył szeptał modlitwę żalu…

W ostatniej chwili niewidzialna dłoń
Chwyciła kruche ciało,
Tak wiotkie i chłodne
Przyciągnęła do swego serca

Trwały tak w uścisku …wieczność…

autor

~shadow~

Napisany: 2007-03-14 Dodano: 2007-03-15 22:31:46

Ten wiersz przeczytano 652 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie