Ciało spragnione czułości...
Ciało spragnione czułości
delikatnego dotyku
cierpi
tak samo jak dusza,
usycha jak kwiat
niepodlewany przez jego właściciela.
Jego męki dłużą się
każde minuty
każde sekundy
zaklęte w wieki
pełne cierpienia
łez bezradności
upokorzenia…
autor
angelfalls
Dodano: 2009-04-06 21:31:42
Ten wiersz przeczytano 947 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Każdy z nas potrzebuje ciepła..i duchowego,i
fizycznego.. +
tak człowiek jest całością gdy ciało cierpi to i dusza
gdy kocha bardzo wymowny +
Takie...fizyczne? uczucia. Ale ludzkie.
Dramatyczne stwierdzenie faktu.
Bo przecież jesteśmy tylko ludźmi...
Pozdrawiam +